Poszukiwani - Page 2

Gdyby los obdarował mnie darem jasnowidzenia, wiedziałabym komu na drodze ufać, a kogo powinnam omijać łukiem szerokim. Przestrzegałabym samą siebie przed bólem i cierpieniem, a może zdałabym się na nieuchronność losu… Mówią, że cierpienie uszlachetnia… Jeśli byłaby to prawda, to dziś byłabym już żoną jedynego mężczyzny, którego kochałam. Niestety- cierpienie to nic innego, jak ból, który jednocześnie kłębi się w sercu, tłoczy łzy do oczu i kładzie nas do łóżka, nie pozwalając z niego wstać.
Jednak ja nie chcę już cierpieć… Nie chce budzić się, myśląc o nim i wstawać z głową wypełnioną nieszczęściem. Podobno kiedyś pięknie się śmiałam, nucąc równie niezamierzenie, co powtarzając poezję, prozę tę, którą udało mi się spamiętać.
Teraz jednak dni wypełnia mi samotność i przesiąknięte zapachem deszczu grządki.
Potrzebuję cię w swoim życiu, żeby znów się śmiać i śpiewać, tańczyć w deszczu… Potrzebuję cię, by znów zacząć żyć.
Wyciągnij do mnie dłoń, a obiecuje ci, że chwycę ją mocno, nie tylko biorąc wsparcie, ale również wspierając cię z całych sił.