Poszukiwani - Page 2

(...)Wtedy zobaczyłem ją, grającą na pianinie, jakby świat wokół niej nie istniał i poczułem coś, czego nie da się opisać słowami, coś, co trzeba poczuć samemu, by móc w ogóle o tym mówić. Nie podszedłem do niej tamtego wieczoru, ale słuchałem jej muzyki jak oczarowany, pobocznie też uzyskałem informację o tym gdzie i kiedy będzie występować i właśnie od tamtej pory zdecydowanie częściej przychodziłem na jej występy. Minęło naprawdę wiele tygodni zanim zdecydowałem, że to zrobię, podejdę i ją poznam, próbując jej nie przestraszyć. Nigdy nie byłem nieśmiały, ale wtedy odebrało mi mowę, język spuchł w ustach, a wyraz twarzy z pewnością miał mało wspólnego z mądrością. Każda inna kobieta odrzuciłaby mnie od razu, uznając za niespełna rozumu , ale ona była inna, biła od niej dobroć, a szczerość w jej oczach skutecznie przykuwała całą moją uwagę. Poprowadziła mnie, przejmując inicjatywę, zaczynając rozmowę i  ani się obejrzałem, a przesiedzieliśmy razem cały wieczór, rozmawiając i tańcząc przy dźwiękach skrzypiec. Ta kobieta przyszpiliła moje serce, od tamtej pory świata poza nią nie widziałem.