Kuwiszewo

To tam sołtys słońce na kiju nosi; tam wrony zawracają, a bociany pionowo startują; tam kaczki ludziom chleb rzucają, a słońce trzeba popychać kijem, żeby wstało. To tam, jak pies zdechł sołtysowi, łańcuch jeszcze trzy dni szczekał.
To tam, gdzie rano zwinięty asfalt rozwijają, ażeby trwała podlaska sielanka — tam jest właśnie Kuwiszewo.