Re: Ogłoszenia

Styl walki wywodzący się z terenów Kraju Ognia, wieki temu używany jedynie przez nielicznych mnichów tamtejszych świątyń. Z czasem zyskał on sobie większą rzeszę zwolenników, aż w końcu znalazł się w rękach osób spoza kast religijnych. Chociaż nie jest to wiodący styl walki broniami drzewcowymi, użytkowników tego można znaleźć dosłownie wszędzie. Wszyscy zaś jednogłośnie stwierdzą, że jeżeli nie opanowali go od przedstawiciela religijnego, to od kogoś, kto takowego niegdyś na swej drodze napotkał. Styl ten nie jest bowiem żadnym tabu i większym problemem jest znalezienie kogoś, kto nim włada, niż samo przekonanie kogoś, by go przekazał dalej - co jednak zależne jest też od charakteru potencjalnego mistrza. Powód niezbyt pilnego strzeżenia tajemnic tego stylu jest dość prozaiczny - w zamierzchłych czasach uczony był przede wszystkim dla samoobrony duchownych, a jak ci wspólnie raczą stwierdzać: do tej prawo winien mieć każdy. Mimo ofensywnego jego wykorzystania, pogląd ten dalej obecny jest w umysłach wielu jego posiadaczy.

Styl ten w dużej mierze opiera się na wykorzystaniu potencjalnej siły przeciwnika przeciwko niemu samemu. Uderzenia więc, chociaż niezbyt potężne ze strony władającego orężem, są wykonywane w sposób, w jaki korzystają z przewagi fizycznej oponenta. Jedno czy dwa uderzenia wytrącające przeciwnika z rytmu walki często wystarczają, by wyprowadzić brutalną kontrę w odsłonięte miejsca. Często celem stają się obszary, gdzie przechodzą nerwy - a chyba każdy wie, jak nieprzyjemne jest uderzenie łokciem pod złym kątem - czy w tkanki miękkie. Pewnym nierozłącznym elementem są uniki, jednak kładziony jest dużo mniejszy nacisk niż w innych stylach tego typu. Osoba władającego orężem raczej charakteryzuje się dość ograniczoną, acz skuteczną pracą nóg i tułowia, niż skakaniem jak małpa wokół przeciwnika tracąc niepotrzebnie energię.

Posiadając rangę B w Tenjō no Yari użytkownik stylu ma wystarczająco wyćwiczoną technikę pchnięć i uderzeń, że te znacznie mniej go męczą. Łatwiejsze stają się również wszelakie uniki wykorzystujące drzewiec broni bądź ostrze.
Posiadając rangę S w Tenjō no Yari wielkość używanej broni drzewcowej nie ma znaczenia tak długo, jak jej waga nie przewyższa możliwości użytkownika, a sama długość przystosowana jest do pola walki i ukształtowania terenów. Walka dwudziestometrowym, stalowym kijem w środku ciasnego korytarza nie będzie więc jakkolwiek bardziej skuteczna niż normalnie, ale obsługa o metr dłuższego niż normalnie drewnianego kija na pustym placu już tak. Na posługiwanie się bronią nie wpływają również wszelakie modyfikacje nietypowe dla tego rodzaju oręża.
Posiadając Specjalizację w Tenjō no Yari walcząc z kimś o podobnej Szybkości, akcje użytkownika Tenjō no Yari traktowane są jako nieznacznie szybsze.

Do zwierząt paktu zaliczają się łasice, pandki rude, szopy i skunksy. Choć na pierwszy rzut oka wyglądają całkiem inaczej, są ze sobą blisko spokrewnione. Rodzina łasicokształtnych od wielu lat zamieszkuje Dolinę. Przez swoje towarzyskie i psotne usposobienie szybko stały się znane pośród innych zwierząt zamieszkujących te tereny. Z biegiem lat udało się wypracować kompromis, który pozwolił im żyć w zgodzie z innymi mieszkańcami - w zamian za ochronę Doliny, zwierzęta przymykały oko na ich wybryki.
Szopy to średnich rozmiarów ssaki. Prowadzą nocny tryb życia, są wszystkożerne - zadowolą się właściwie wszystkim, od bezkręgowców po różnoraką roślinność. Sierść szopa o szarym kolorze w dużej mierze składa się z gęstego podszerstka, który z powodzeniem chroni przed zimnem oraz wodą. Charakterystyczną cechą szopów są niezwykle zręczne, przednie łapy, które umożliwiają im chwyt. Są one zakończone są mocnymi pazurami, dzięki którym wspinaczka nie stanowi dla szopów żadnego problemu. Kolejną, charakterystyczną dla tego gatunku cechą jest obszar czarnej sierści wokół oczu, który silnie kontrastuje z resztą pyszczka. Przywodzi na myśl maskę bandyty, co tylko podkreśla psotne usposobienie tego gatunku.
Kolejną z przedstawicielek paktu jest panda czerwona, potocznie zwana pandką rudą. Ssak wielkości kota o charakterystycznej, rudej barwie futra. Choć jej dieta w dużej mierze składa się z bambusa, nie pogardzi innymi roślinami, owadami czy nawet niewielkimi ssakami. Zwierzęta z tej grupy cechuje ciekawość i, charakterystyczna dla przedstawicieli tego paktu, chęć do psot; w stosunku do powiernika paktu jak i siebie nawzajem. Lubią się wygłupiać i niewiele rzeczy biorą na poważnie; dopiero niebezpieczna sytuacja sprawia, że odkładają wszelkie żarty na bok i skupiają się na swoim zadaniu.
Następnym gatunkiem, który można napotkać w łasicokształtnej rodzinie jest skunks - średniej wielkości czarno-biały ssak. Ze wszystkich psotnych stworzeń z paktu, są najspokojniejsze i najbardziej zrównoważone; bronią się dopiero w chwili zagrożenia, wydzielając charakterystyczny, przykry zapach.
Najmniejszym ze wszystkich i najbardziej niepozornym stworzeniem z paktu jest łasica. Choć na pierwszy rzut oka wygląda na miłe, urocze stworzonko, jest uzdolnionym drapieżnikiem, potrafiącym upolować ptaki czy gryzonie o zbliżonej do siebie wielkości.

Z dala od ciekawskich spojrzeń ludzi, pomiędzy dwoma pasmami górskimi znajduje się dolina, będąca domem dla wszystkich zwierząt z paktu. Położenie Przełęczy sprawia, że zwierzęta z paktu są chronione nie tylko przed wścibskimi ludźmi, chcącymi poznać tajemnice szopów, a także przed drapieżnikami. Przełęcz obejmuje część lasów iglastych oraz liściastych, dzięki czemu jest przyjaznym środowiskiem zarówno dla skunksów i szopów które preferują schronienie na ziemi, a także dla czerwonych pand, które znacznie pewniej i lepiej czują się na wysokości, skąd obserwować mogą wszystko z góry. Pośród drzew, mniej więcej w samym centrum doliny znajduje się pokaźnej wielkości jezioro, służące nie tylko zwierzętom paktu, ale i innym mieszkańcom okolicznych terenów. W krystalicznie czystej wodzie dostrzec można różnego rodzaju ryby.
Oprócz podstawowych funkcji, jakie spełnia zbiornik, jest to również miejsce zbiórki i wszelkich zgromadzeń dla wszystkich zwierząt zamieszkujących Dolinę.

Nie każdy łucznik skupia się na szybkości i ilości wypuszczonych strzał. Są również tacy, którzy skupiają się bardziej na celnym strzale wykonanym z dużej odległości lub trafieniu w konkretny punkt na ciele oponenta. Użytkownicy tego stylu skupiają się głównie na wykorzystywaniu łuków o dużych zasięgach, między innymi długich lub specjalnych, bojowych, które jeszcze lepiej przekładają włożoną siłę w moc wystrzelonej strzały.

Cechy stylu:

• Styl przywiązuje większą wagę do trafiania w konkretny punkt, niż szybkostrzelności.
• Tym co odróżnia go od styli preferowanych przez łuczników "szybkich" i tych, którzy nie preferują konkretnej metody wystrzału, jest wykorzystanie naciągu cięciwy do granic możliwości, dlatego szybkostrzelność tego rodzaju łucznika nie może konkurować ze stylem szybkim.
• Siła i szybkość wystrzelonego pocisku góruje nad Sokudo No Ko ze względu na wykorzystanie możliwości naciągnięcia cięciwy do granic możliwości. Drugim powodem jest różnica w rodzaju wykorzystywanego łuku.
• Nigdy nie osiąga pełnej sprawności w czasie jazdy konnej.
• Wykonywanie celnego ostrzału na większym zasięgu niż standardowy maksymalny dla danego łuku, również należy do domeny tego stylu.
• Od wyższych rang zwiększają się możliwości wykonywania celnych strzałów w trudnych warunkach bojowych.

Ranga B w Sen Yumi no Kamae pozwala na strzelanie w biegu bez utraty sprawności.
Ranga S w Sen Yumi no Kamae wraz ze Specjalizacją w tym stylu walki pozwala na osiągnięcie pełnej sprawności w strzelaniu podczas skomplikowanych ruchów, bądź akrobacji, jak choćby w locie, bez wpływu na jakość celności.

Jedna z najdoskonalszych technik klonowania, niosąca nie tylko dodatkowe możliwości, ale również ryzyko. Po złożeniu jednej pieczęci nasze pokłady chakry dzielą się równo pomiędzy wszystkie stworzone kopie. Są w stanie wykonywać techniki oparte na chakrze, jak również zadawać fizyczne obrażenia. Posiadają też wszelakie atuty, jakie posiada oryginał. Skopiowany zostaje także ekwipunek, z wyłączeniem zwojów z zapieczętowanymi przedmiotami lub technikami, zaawansowanych technologicznie urządzeń, przedmiotów o unikatowych właściwościach (np. unikaty) oraz przedmiotów jednorazowego użytku. Klon taki nie ma też dostępu do technik powiązanych z klanem bądź limitami krwi. Prócz klasycznych ograniczeń posiadanych przez klony, znikają one w przypadku straty przytomności przez twórcę lub w momencie jego zaśnięcia bez względu na to, czym zostało spowodowane. W zamian za to, są w stanie podróżować samodzielnie na dłuższe dystanse, a zdobyte przez nie informacje i doświadczenia wracają podczas ich zniszczenia do twórcy.

W przypadku zniszczenia lub odwołania klona, do oryginału wraca jedynie 20% pozostałej u kopii chakry, przez co technika jest niebezpieczna dla osób o jej zbyt małej ilości. Podczas utrzymywania klonów, ilość chakry pozostała u oryginału po dokonaniu podziału traktowana jest jako jego nowa, maksymalna jej ilość. Przez to, jej drastycznie pomniejszona ilość nie wpływa negatywnie na shinobi. Każdy klon po zniszczeniu pozostawia po sobie kłębek dymu, który może być zarówno przydatnym narzędziem, jak i utrudnieniem w zależności od sytuacji.

Na randze A Ninjutsu można dzielić chakrę dowolnie pomiędzy klony, jednak każdy z nich musi posiadać jej minimum 500.
Na randze S Ninjutsu można dzielić chakrę dowolnie pomiędzy klony, jednak każdy z nich musi posiadać jej minimum 250.
Na randze S Ninjutsu oraz posiadając Specjalizację w Ninjutsu można dzielić chakrę dowolnie pomiędzy klony, jednak każdy z nich musi posiadać jej minimum 100.
Posiadając Kontrolę Chakry na poziomie 6 w przypadku zniszczenia lub odwołania klona, do oryginału wraca 35% pozostałej u kopii chakry.
Posiadając Kontrolę Chakry na poziomie 7 w przypadku zniszczenia lub odwołania klona, do oryginału wraca 50% pozostałej u kopii chakry.
Posiadając Kontrolę Chakry na poziomie 8 w przypadku zniszczenia lub odwołania klona, do oryginału wraca 60% pozostałej u kopii chakry.
Posiadając Kontrolę Chakry na poziomie 9 w przypadku zniszczenia lub odwołania klona, do oryginału wraca 70% pozostałej u kopii chakry.
Posiadając Kontrolę Chakry na poziomie 10 w przypadku zniszczenia lub odwołania klona, do oryginału wraca 80% pozostałej u kopii chakry.