Śladem Bohaterów [CW]

Kroniki Fallathanu
Kroniki Fallathanu
Śladem Bohaterów [CW]
12-05-2024 11:32

Opis

Data rozgrywania się wydarzeń 

30 Sakhala (lipca) 1375 roku

Miejsce rozgrywania się wydarzeń

Casa de Vida, Natea

Przebieg wydarzeń

Nowa bajda podróżowała z ust do ust mieszkańców Casa de Vida. Opowieść o rozlewie krwi ludzi, z których każdy sądził, że walczy po stronie tych dobrych.

Wszystko zaczęło się ponoć wtedy, kiedy przejeżdżający przez miasto Waldo Rodriguez usłyszał o zleceniu od zamożnej właścicielki ziemskiej, Dony de Albuquerque. Magnatka oferowała nagrodę za pomoc w odnalezieniu jej porwanego syna, dziesięcioletniego Jerónima. Cichy Wspólnik odpowiedział na wezwanie i wkrótce u drzwi Dony stawiło się całe grono awanturników, zainteresowanych misją.

Wspólnicy rozpoczęli śledztwo od przesłuchania mieszkańców posiadłości de Albuquerque. Matylda von Rinelheim, Tisabel Reiner i Yosef Lennox zdążyli zadać kilka zasadniczych pytań o wygląd podejrzanych i samo zajście, nim Dona ucięła rozmowę, wymawiając się słabym samopoczuciem. Z krótkiej wymiany zdań wynikało, że to para lokalnych bohaterów, małżeństwo profesjonalnych najemników nazwiskiem de Loronha, uciekła z jej domu z małym Jerónimem.

Cisi nie dali się łatwo zniechęcić. Po rozmowie ze zleceniodawczynią przycisnęli jej służbę. Mikkel wypytał niewolną służkę de Albuquerque o samego chłopca, a równocześnie Rhianwen, Tisabel i Olaya Lennox wyciągnęli więcej o incydencie od wystraszonego zarządcy posiadłości. Szybko okazało się, że Dona nie była do końca szczera, rzekome porwanie mogło okazać się dobrowolną ucieczką chłopca z domu.

W kolejnym etapie śledztwa Wspólnicy uczynili to, co każda szanująca się drużyna powinna: podzielili się na mniejsze grupy! Waldo i Tisabel wybrali się na pogawędkę ze znajomkiem małżeństwa, podróżnym malarzem znanym jako Wielki Orodes. Aby uzyskać od niego informacje, zmuszeni byli zapozować do nowego obrazu. Na szczęście, okazali się niezłymi modelami, dzięki czemu artysta wyjawił garść wieści o potencjalnych kryjówkach de Loronha w mieście, opowiedział też więcej o ich charakterze i statusie w Casa de Vida. Przed opuszczeniem posiadłości Wielkiego Orodesa Tisabel przekonała artystę, aby sprzedał jej swoje dokończone dzieło po okazyjnej cenie trzydziestu milionów krabów.

Druga część drużyny przesłuchała zaufanego człowieka Dony de Albuquerque, szefa kuchni w jej restauracji. Zapracowany Ostwalczyk, Carsten Peter, zgodził się rozmawiać tylko pod warunkiem, że najemnicy zapracują na jego słowa w kuchni. Mikkel dostał zadanie przyprawienia tradycyjnego gulaszu, Matylda zajęła się podsmażeniem peixe grelhado, tymczasem Rhianwen przygotowała tacę przystawek w postaci kanapeczek po ostwaldzku. Z mniejszym lub większym powodzeniem zadowolili wybredne gusta kucharza. Ten opowiedział im o wcześniejszej karierze de Loronha, którzy najwyraźniej zostali swego czasu zatrudnieni przez Donę do jakiegoś zadania. Ostwaldczyk napomknął też o dawnym narzeczonym pani de Albuquerque, niejakim Antónim.

Po wyjściu z powrotem na ulice miasta, obie grupy Wspólników trafiły na zasadzki Bękartów Drogi, amatorskiej bandy najemników zaprzyjaźnionych z de Loronha. Waldo i Tisabel uciekli konno przed ostrzałem z łuków. Po brawurowej gonitwie ulicami Casa de Vida udało im się zbiec do lokalnej cyruliczki. Olaya musiała sobie sama radzić z natarciem trzech nożowników, nim doszło do niej wsparcie Rhianwen, Matyldy i Mikkela. Z pomocą miecza Mikkela, zaklęć Matyldy i rzucanych przez Rhianwen doniczek, napastników udało się pokonać. Co więcej, von Rinelheim unieruchomiła jedną z przeciwniczek. Zastraszona przez Rhianwen, pojmana dziewczyna wyjawiła położenie prawdziwej bazy wypadowej de Loronha — gdzie znajdował się Jerónimo de Albuquerque. Najemnicy sprowadzili tam chłopca, aby czekał na kogoś.

Przed Cichymi pozostała ostatnia część misji: konfrontacja z de Loronha w ich kryjówce. Zebrali się, aby wylizać rany i przedyskutować plan przed wyruszeniem w drogę. Po krótkiej rozmowie ustalili, że spróbują dojść prawdy, stojącej za zniknięciem Jerónima, i nie zaczną bitwy niesprowokowani. 

Finałowa część przygody rozpoczęła się jednak pechowo. Zmierzając szybko do  gniazda porywaczy, Wspólnicy nie patrzyli pod nogi, przez co uruchomili mechanizm z dzwonkami, ostrzegający o intruzach. Od tego momentu nie było odwrotu, na miejscu miał ich czekać zacięty opór.

Zaraz po dotarciu do tajemnej siedziby de Loronha, która okazała się zwykłym, sielskim domem, ekipa została zaatakowana. Matylda wykazała się mistrzowskim talentem magicznym, tworząc barierę ochronną przeciw wrażym bełtom. Waldo i Mateush stoczyli walkę z wściekłą bestią o głowie wilka. Starcie wydawało się dość wyrównane do chwili, kiedy Mateush rozpłatał wilkołaka na dwoje potężnym cięciem miecza. Za to osiągnięcie zyskał sobie miano „Wilkobójca” i od tego momentu tak jest kojarzony pośród wszystkich znajomków.

Z kolei dalsze losy Olayi właśnie stały się zagadką; ponoć zniknęła na początku bitwy, tuż przed tym, kiedy do konfliktu dołączył kolejny wilkołak. Biała bestia stanęła po stronie Wspólników i rozszarpała wrogą kuszniczkę, po czym uciekła w las poza miastem.

W ten sposób Cichym udało się ocalić Jerónima, schowanego wewnątrz gospodarstwa. Ciągle jednak brakowało im wyjaśnienia całej sprawy, dlatego zdecydowali się przesłuchać ostatniego żywego przeciwnika, Natejczyka spętanego zaklęciem Matyldy. W opowieściach i plotkach zyskał różną tożsamość, lecz najczęściej wskazywano Antónia, który miał być również ojcem Jerónima. W tej wersji wydarzeń zdecydował się na porwanie potomka, aby uciec z nim w świat. Prawdy nigdy nie poznamy do końca, bowiem — według wszystkich źródeł — António zniknął. Być może, wiedzeni wyrzutami sumienia, dowodzeni przez Rhianwen, Wspólnicy zdecydowali się wypuścić ojca Jerónima, uznając śmierć za zbyt surową karę.

Wkrótce potem przekazali dziedzica de Albuqerque jego matce, która obiecała nagrodzić ich sowitą zapłatą i dozgonną wdzięcznością. Bohaterom udało się spełnić wszystkie cele zadania: przeprowadzili śledztwo, odnaleźli chłopca i poznali motywy porywaczy. Według wielu Casa de Vida odetchnęło tego dnia, widząc, że sprawiedliwości stało się zadość. Inni utrzymują, iż całe wydarzenie było ledwo zalążkiem dużo większej sprawy. Ale to już historia na inną okazję.

Następstwa fabularne

  • Cichy Wspólnik osiąga renomę w mieście Casa de Vida.
  • Mateush zyskuje przydomek „Wilkobójca”.
  • Tisabel zakupuje obraz Wielkiego Orodesa. Dzieło przedstawia ją i Waldo w heroicznych pozach.
  • António Lavrador przeżył i może powrócić innego dnia, aby zemścić się na Wspólnikach.
  • Amatorska banda „Bękartów Drogi” również może chcieć się zemścić na Wspólnikach i mieście Casa de Vida.

Uczestnicy oraz informacje dodatkowe

Postacie graczy

  • Lavestor [1888] (zniknął), Mateush [1432], Matylda [59], Mikkel [1243], Olaya [829],  Rhianwen [115], Tisabel [476], Waldo [47], Yosef [1129]

Typ wydarzeń

Opowieść - Wątek Dodatkowy, Umiarkowane ryzyko

Powiązania

Prowadzenie

Gracz prowadzący: Waldo Rodriguez [47]

Autor wieści

Waldo Rodriguez [47]

Korekta

Trix [1986]

Przeczytaj na stronie Zobacz stronę w katalogu